Stel je voor…

Er wordt in deze tijd veel gesproken over mensen die ‘wakker’ zijn. Hiermee worden dan mensen bedoeld die doorzien wat de overheid doet. De mensen die dat niet zien worden ‘schaap’ genoemd. Ik zie dat beeld wel voor me, een blatende menigte die braaf achter hun leiding, de overheid, aan hobbelt. Wat ze zeggen klinkt allemaal hetzelfde en weinig zelf doordacht. Als het geblaat van een schaap. Ik heb niets tegen schapen en ik vind het eigenlijk niet aardig om ze met mensen te vergelijken. Maar ik begrijp het gebruik van dit beeld wel.

Stickerjacht.

Ik zie overal om me heen mensen op stickerjacht. 

Waarom doen al die mensen daar zo fanatiek aan mee?

Mijn gevoel zegt dat zelfsturing in deze tijd belangrijker is dan ooit. Zelfsturing als daadwerkelijk jezelf zelf sturing geven. Hiervoor is het nodig te weten wat je waarden zijn. Een coherent wereldbeeld te hebben ontwikkeld en weten volgens welke principes je leven wil.

"De omgeving van de mens is zijn medemens"

(Jules Deelder)

"Wat is er mis met die mensen?!?" Riep ik afgelopen week meermaals vertwijfeld uit. En ik voelde bijna wanhopig: dit is niet een wereld waarin ik wil zijn.
Bekend gevoel?

Toen afgelopen december de scholen halsoverkop weer dichtgingen, kreeg Mirjan haar schoolboeken mee naar huis. Niks had me doen vermoeden wat dat meteen aan de start van het nieuwe jaar teweeg zou brengen.